Kris Kristofferson, acteur, singer/songwriter en countryster, 71 intussen, bracht na lange tijd nog eens een album uit. Op deze “This Old Road” vinden we elf songs terug allen van zijn hand. Kristofferson begeleidt zichzelf op gitaar en mondharmonica. Hij kreeg muzikale support van Stephen Bruton op gitaar en mandoline, superdrummer Jim Keltner en op akoestische bas Don Was. Deze laatste werd tevens bereid gevonden de schijf te producen.

Indrukwekkende namen dus maar de klemtoon ligt vooral op de sterke, geëngageerde teksten, die mooi staan afgedrukt in het sobere inleghoesje. Dat de man een rijkgevuld leven en carrière met zicht meedraagt is algemeen geweten. Driemaal gehuwd, acht kinderen en amoureuze escapades met ondermeer Janis Joplin en Barbara Streisand. Als acteur is hij te bewonderen in meer dan 70(!) films. Als muzikant mag/mocht hij de allergrootsten uit de (country)muziekbusiness tot zijn persoonlijke vrienden noemen. Willie Nelson, Johnny Cash en Waylon Jennings bijvoorbeeld zijn ‘buddies’ waarmee hij de supergroep The Highwaymen oprichtte, Janis Joplin, John Lennon, Hank Williams, Emmylou Harris, Bob Dylan, Steve Earle, en zo kunnen we nog een eindje doorgaan. Allen krijgen ze de postume hulde die ze verdienen in het nummer “Final Attraction”. Als overtuigd vredesactivist heeft Kristofferson (nog) steeds een pioniersrol gespeeld en dit komt tot uiting in zijn songs. “Pilgrim’s Progress” is zo’n revolutionaire song waarin Kris zich afvraagt of hij nog jong genoeg van hart is om te geloven in de revolutie en of hij de kracht nog heeft ze tot een goed einde te brengen. “Wild American” – één van mijn persoonlijke favorieten – draagt hij op aan John Trudell.

De halfbloed Indiaan, tevens muzikant/artiest, die z’n hele gezin gedood zag worden in een, al dan niet aangestoken, woningbrand. Er wordt zelfs gefluisterd dat de FBI dit (moord)plan had beraamd omdat Trudell zich teveel opstelde als woelwater tegenover de Amerikaanse regering. “In The News” is dan weer een openlijke aanklacht tegen het geweld en de onrechtvaardigheid in deze wereld. Geweld en onrecht vooral aangericht door de capriolen van president Bush. Het is dan ook geen wonder dat Kris tijdens z’n liveshow zonder schroom z’n sympathie betuigt aan de zwarte presidentskandidaat Barack Obama. Kristofferson is Texaan.

Het is algemeen geweten dat de bewoners uit de ‘Lone Star State’ een diepgewortelde religieuze overtuiging hebben. Ook Kris ontsnapt niet aan deze wet. Hij is diepgelovig en dit vormt dan de ondertoon in sommige van z’n songs. “Thank You For A Life” is mans persoonlijke dankbetuiging aan Hem daarboven.
“This Old Road” is vooral een luistercd geworden. Het zijn de sterke teksten die centraal staan. De muzikale begeleiding is eerder sober te noemen maar steeds functioneel. Vooral liefhebbers van het rustiger werk zullen zeker een boodschap hebben aan deze –toch wel- sterke, zelfs leerzame, cd. (Huibbe)